ZAPYTAJ
Wielu rodziców wpada w złość, gdy widzą oznaki uzależnienia od Internetu u dzieci i odbierają im komputery i inne urządzenia cyfrowe. Takie praktyki są nieskuteczne, ponieważ dziecko zacznie uważać rodzica za wroga i będzie cierpieć z powodu objawów odstawienia, nerwowości, drażliwości i złości.
Offline czy online?
Czas odłożyć do lamusa podział świata na online i offline. Dzieci wzrastają i funkcjonują jednocześnie w obu tych rzeczywistościach, jednak w świecie zdominowanym przez nowe technologie jeszcze ważniejsze stają się relacje osobiste i rodzinne. To nie media cyfrowe niszczą więzi, ale osłabiane więzi otwierają przestrzeń na nowe, obce dzieciom, bycie online.
Aby być blisko i rozumieć świat dzieci potrzebne jest budowanie długotrwałych, autentycznych relacji. Dzieci mniej potrzebują naszych słów, a więcej obecności i uwagi. Lekceważenie pierwszych oznak słabnących relacji, w które wkrada się brak uważności, wspólnie spędzanego czasu i zaufania, mogą w konsekwencji zostać przesłonięte przez ekrany smartfonów.
Z rozmową o nowych technologiach nie możesz czekać do czasu, kiedy dziecko otrzyma swój pierwszy smartfon. Odpowiedzialność cyfrową należy budować od wczesnych lat dziecka, będąc świadomym, że to nie media cyfrowe są złe – niewłaściwe mogą być jedynie intencje i sposób korzystania z nich a nasz dobrostan psychiczny uzależniony jest również od świadomego pozostawania poza przestrzenią Internetu. Nie obawiaj się rozmawiać z dzieckiem także o swoich trudnościach i wzywaniach związanych z nowymi technologiami – dzieląc się własnymi doświadczeniami i odczuciami tworzysz bliższą więź z dzieckiem i budujesz wzajemne zaufanie.
Okaż uwagę i troskę
Czas spędzany z dzieckiem to nie tylko fizyczna obecność. Efektywnie spędzony powinien dawać mu poczucie, że jesteśmy obok, gotowi je wspierać. Oznacza poświęcenie mu uwagi, wspólną zabawę, rozmowę, czułość, przytulanie, pomoc w rozwiązywaniu problemów i skoncentrowanie uwagi na dziecku, kiedy nas potrzebuje, nawet jeśli jego największym kłopotem jest złożenie modelu statku kosmicznego.
Dzieci błyskawicznie się uczą i kiedy zamiast pomocy wciąż słyszą, żeby nie zawracały głowy głupstwami, odbierają to jako komunikat, że nie mogą na nas liczyć. Ważne jest rozpoczęcie rozmowy od przypomnienia dziecku, że je kochamy i że zależy nam na jego szczęściu i dobrym samopoczuciu. Dzieci i nastolatki często interpretują pytania dotyczące ich zachowania jako obwinianie i krytykę. Musisz zapewnić dziecko, że go nie potępiasz. Powiedz raczej, że niepokoją cię niektóre zmiany, zaobserwowane w jego zachowaniu i odnieś się do tych zmian w konkretnych sytuacjach: zmęczenie, pogarszające się oceny, rezygnacja z hobby, wycofanie społeczne itp. Wyznacz dziennik czasu spędzanego w Internecie – powiedz dziecku, że chcesz zobaczyć, ile czasu spędza online każdego dnia i w jakie działania internetowe się angażuje.
